Een openbaring van verdriet en vreugde
Tijd voor een time-out met een moeder die iedereen zou moeten kennen. In ‘What’s Up Mama?’ delen we hun wijze levenslessen, persoonlijke confessions en anekdotes die blijven plakken: een lach en een traan liggen soms dicht bij elkaar. Deze week: Amber Pérez (29) die sinds de geboorte van haar zoon Alain (4 maanden) de gelukkigere versie van zichzelf is. “Een half jaar voordat ik zwanger raakte, verloor ik na 6 weken ziekbed mijn moeder. Ik mis mijn mama elke dag, maar mijn zoontje geeft nieuwe levenslust.“
Hoe heb je je zwangerschap ervaren?
“Fysiek was mijn zwangerschap aardig zorgeloos, maar mentaal was het zwaar. Ik miste de belangrijkste vrouw in mijn leven, mijn moeder. Toen we wisten dat we een zoon kregen had ik haar zo graag willen bellen om te vertellen dat ze oma zou worden van een jongetje. Het meest gelukkige en het meest verdrietige kwam samen. Ik was in rouw tijdens mijn zwangerschap. Het is niet dat ik niet heb genoten, maar het was wel een enorme uitdaging om te dealen met het grote gemis van mijn moeder. We waren heel close, ze was ook mijn beste vriendin.“
“Mijn prille moederschap is een spiegel. Na vier maanden leer ik mezelf al op een heel andere manier kennen...”
Waar het leven gaat, komt er een nieuw leven terug?
“Helaas wel. Al heb ik gelukkig altijd het gevoel dat mijn moeder bij mij is, om een oogje in het zeil te houden. Ook tijdens mijn 25 uur durende bevalling. Ik was zo in mijn eigen wereldje, maar ik voelde haar aanwezigheid. En dat gaf mij kracht! Wat ook bijzonder is, is dat de uitgerekende datum van Alain een dag voor mijn moeders verjaardag was. Mijn moeder zou op dinsdag jarig zijn en haar kleinzoon werd die zondag daarvoor geboren. Heel jammer dat ze elkaar nooit zullen kennen. Mijn moeder was een fantastische oma geweest! Ik mis mijn mama elke dag, maar mijn zoontje geeft nieuwe levenslust.“
Alain is geboren in ‘’corona-tijd’’, hoe kijk je daarop terug?
“Alain is geboren op 15 maart, precies op de dag van de lock-down. Minder sociale verplichtingen en meer rust. Een just the three of us kraamperiode met alle tijd om aan elkaar te wennen. Na een tijdje werd dat wel wat verdrietig, want we wilden natuurlijk ons geluk met onze dierbaren delen. Al met al kijken we terug op een unieke periode met next level quality time. Heerlijk was het, helemaal nu ik weet hoe snel de tijd voorbij vliegt.“
“Je leert hoe het is om moeder te zijn. Door het mee te maken. ”
Wat betekent het moederschap voor jou?
“Alain is het mooiste dat mij is overkomen, ik ben zó blij dat ik zijn mama ben. Mijn prille moederschap is een spiegel. Na vier maanden leer ik mezelf al op een heel andere manier kennen, ik wist bijvoorbeeld niet dat ik ooit zo onvoorwaardelijk veel van iemand kan houden. Mijn moeder zei altijd: “maakt niet uit wat er gebeurt, ik blijf toch wel onvoorwaardelijk van je houden.” Nu weet ik wat dat heeft betekent. Er zijn vaak momenten dat ik aan het praten ben tegen Alain en mijn moeder hoor praten… Ze was zo’n liefdevolle vrouw! Ik ben dankbaar voor alles wat zij mij geleerd en gegeven heeft. En trots dat ik het nu ook kan doorgeven aan mijn kind.“
Wat wil je je zoontje graag meegeven in het leven?
“Mijn man en ik zijn een mixed-couple, hij is Salvadoraans/Ecuadors en ik ben Nederlands/Indisch. Ik wil mijn zoontje meegeven dat iedereen in de wereld gelijk is, ongeacht waar je vandaan komt, welke huidkleur je hebt, wat je geloof of geaardheid is. Dat vind ik een hele belangrijke basis, om iedereen met respect te behandelen. Wat ik ook belangrijk vind is dat Alain alle emoties mag voelen. Wanneer je je social media opent is alles alleen maar happy en lijkt iedereen een zorgeloos leven te leiden. Als Alain verdrietig of boos is, dan mag hij dat zijn. En hoop ik hem als moeder daarin bij te kunnen staan.“
Tot slot: heb je nog een gouden tip voor moeders met een baby (op komst)?
“Geniet! De eerste vier maanden zijn voorbij gevlogen en mijn zoon is al zo veranderd. Zoveel groter geworden. Het is mooi om even stil te staan en te beseffen wat we als jong gezin allemaal hebben meegemaakt. En dat ik vooral trots mag zijn. Alle vrouwen mogen trots zijn op zichzelf! Het moederschap is een grote omslag in je leven. Ik wilde in het begin álles perfect doen: van gezette tijden voeden tot slaapjes bij ons in bed, overprotected zijn en jezelf wegcijferen – omdat de kleine al uren zo lekker bij je ligt en je hem niet wakker wil maken (terwijl je zelf nog niets hebt gegeten). Je leert hoe het is om moeder te zijn. Door het mee te maken. Wees niet streng voor jezelf, maar extra lief.“
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Visagie: Laura van Duijnhoven
Concept en coördinatie: Gina Pesulima
