Dounia over haar tieners, Islamitische opvoeding en modern moederschap anno 2021
Tijd voor een time-out met een moeder die iedereen zou moeten kennen. In ‘What’s Up Mama?’ delen we hun wijze levenslessen, persoonlijke confessions en anekdotes die blijven plakken: een lach en een traan liggen soms dicht bij elkaar. Next up: Dounia Maakor (35), moeder van IIlyas (11) en Noor (9). Een werkende moeder die geniet van haar tieners, ze Islamitisch opvoed en het heel belangrijk vind dat haar kinderen zich waardig en geliefd voelen. “Er gaat geen dag voorbij dat ik tegen ze zeg dat ik veel van ze houd en dat ze trots op zichzelf mogen zijn. Het is naast liefde ook een stukje voorbereiden op de 'grote mensen wereld', waarbij het van groot belang is om stevig in je schoenen te staan, maar vooral van jezelf te houden in authentieke vorm.”
Hoe zou je jezelf omschrijven als moeder? Wat typeert jou…
“Ik zou mijzelf omschrijven als lief, zorgzaam, beschermend (soms iets te) en best cool, haha. Wat mij typeert is dat ik het heel belangrijk vind dat mijn kinderen zich waardig en geliefd voelen. Er gaat geen dag voorbij dat ik tegen ze zeg dat ik veel van ze houd en dat ze trots op zichzelf mogen zijn. Het is naast liefde ook een stukje voorbereiden op de 'grote mensen wereld', waarbij het van groot belang is om stevig in je schoenen te staan, maar vooral van jezelf te houden in authentieke vorm. Daarbij denk ik dat de basis (liefde, warmte en aanmoediging) vanuit het gezin wordt gelegd.
Of ik veranderd ben sinds het moederschap? Deels. Mijn volwassenheid en gevoel voor verantwoordelijkheid ontwikkelde ik al op een vrij jonge leeftijd (16), dus toen ik op mijn 23e mijn eerste kind kreeg was ik er mentaal helemaal op voorbereid. Het was niet beangstigend of wennen. Wel keek ik geleidelijk aan anders naar het leven. Hoe ouder ze worden (ik heb een zoon van 11 en dochter van 9) hoe specialer ik het vind om hun mama te zijn. Ik zie nu namelijk meer en meer de vruchten die onze opvoeding aan het afwerpen is. Als mijn oudste naast mij loopt, enkel een kop kleiner dan ik (lacht!), en trots vertelt over dat hij later een baan wil hebben waarbij hij anderen kan helpen - dan is dat toch wel echt een emotioneel moment voor mij als zijn moeder.”
Je kinderen zijn (bijna) tieners. Is het anders moeder-en als ze kleiner, jonger zijn?
“Ja, het is in zekere zin anders voor mij. Toevallig zijn we nu een paar daagjes weg en liep ik met mijn dochter langs een kermisattractie voor hele kleine kinderen. Ik grapte nog met haar 'wil je daar misschien in? 'en we moesten allebei lachen waarop ze antwoordde 'mam, seriously?' En dan ook echt op z'n Amerikaans, haha. En dan realiseer je je dat die fase echt voorbij is, wat ik helemaal prima vind. Elke fase heeft zijn charme. Nu vinden er soms wat diepgaandere gesprekken plaats en ook dat is ontzettend mooi. Het is voor mij anders moederen. Als ze bijvoorbeeld iets doen dat niet door de beugel kan, dan is het bijvoorbeeld niet meer 'ga maar in de hoek staan voor 5 minuten' of als we tijdens een tripje langs een monument lopen, dan is het niet meer 'kijk mama', maar 'Mam, ik heb zojuist gelezen over dit monument. Heel bijzonder hoe ze in het 1205 leefden. Zal ik je even vertellen hoe dat ging vroeger?', aldus de oudste. Om maar even wat voorbeelden te noemen…
Wat ze leuk vinden om te doen is gevarieerd, van lekker gaan springen in een trampoline hall, musea bezoeken, film kijken en ook zelfstandig dingen doen. De jongste is erg creatief en vermaakt zich prima met wat knutselspullen en de oudste houdt van gamen en voetballen met zijn vriendjes.”
“In onze Islamitische opvoeding staat goed zijn voor de medemens, zelfliefde en trots zijn op wie je bent en waar je vandaan komt centraal. Het klinkt idealistisch, maar we geven net zo goed mee dat we enkel mens zijn en vooral niet perfect.”
Kun iets vertellen over je zoon IIlyas en je dochter Noor, wat voor kinderen zijn ze?
“Mijn zoon is erg pienter en nieuwsgierig. Hij is echt een 'waarom' kind en vooral als we ergens zijn waar een monument staat of tijdens een bezoekje aan een museum, dan wil hij altijd precies weten hoe dingen zitten. Heeft niemand het antwoord, dan is Google zijn beste vriend. Ook is hij gevoelig en kan hij slecht tegen onrecht. Vooral als mensen worden buitengesloten vanwege afkomst of huidskleur. 'Mama, ik snap dat echt niet hoor! We zijn toch allemaal gewoon mens van vlees en bloed?' Tja, leg dat maar eens uit…
Mijn dochter is lief en straight tot the point. Ze zegt wat zeg denkt en ze staat stevig in haar schoenen (nu al). Een stoere chick is het. Lekker creatief ook. We moeten vaak om haar lachen, want er komen soms de meest hilarische zinnen uit haar mond. Ze is ook zorgzaam. Zodra ze ook maar aanvoelt dat ik moe ben is het 'Gaat het wel mama?'. 'Kom maar ik doe wel even een dekentje over je heen.'
Ze zijn beiden een mix van mijn man en ik qua karakter.”
Je bent van Marokkaanse komaf. Voed je je kinderen Marokkaans op?
“Ik voed mijn kinderen Islamitisch op, waarbij ik daarnaast zoveel mogelijk meegeef van de Marokkaanse cultuur. In onze opvoeding staat goed zijn voor de medemens, zelfliefde en trots zijn op wie je bent en waar je vandaan komt centraal. Het klinkt idealistisch, maar we geven net zo goed mee dat we enkel mens zijn en vooral niet perfect. We maken allemaal weleens fouten en het leven is niet enkel rozengeur en maneschijn, maar ik geef mijn kinderen mee hoe je van negatieve ervaringen kan leren en het altijd kan ombuigen naar iets positiefs. Zo kunnen we als mens nog meer groeien.
Cultuur vind ik naast geloof ook belangrijk, omdat het een deel is van onze identiteit. En het je vormt. Ik merk, door ze de mooie dingen mee te geven zoals: een stukje geschiedenis, het land en de keuken ze erg trots zijn op hun roots. En die trots deel ik als moeder met ze. Dat vind ik prachtig.”
Je bent een werkende moeder, hoe zorg je voor balans tussen:
moeder-zijn en werken en ontspanning en tijd voor jezelf etc.?
“Die balans vinden (en houden) heb ik hele tijd best lastig gevonden. Vooral toen ik twee jaar geleden, na lang veel thuis te zijn geweest, weer volop aan het werk ging. As we speak ben ik heel bewust bezig met balanceren in de rol van werkende moeder. De beste versie van jezelf, in welke vorm dan ook, komt pas echt naar voren als je ook goed voor jezelf zorgt vind ik. Altijd maar 100% in balans zijn, dat lukt mij niet. Het is voor mij ook goed om af en toe een uitschieter te hebben om weer even die wake-up call te krijgen. Van hey, niet voorbij je grenzen gaan Doun… Het sluipt er soms best snel in om maar door te gaan. Hoe ik er nu voor zorg om momentjes te pakken, waarbij ik gewoon even volledig focus op mijzelf? Dan schakel ik mijn moeder in, zij belt regelmatig om te vragen of de kids zin hebben om te komen eten of slapen. Of mijn man gaat wat met ze doen en dan heb ik even tijd voor mijzelf. En daar heb ik meer dan genoeg aan. Ik heb geen standaard ritueel of dingen die ik doe om te ontspannen. Het is maar net waar ik behoefte aan heb op zo'n moment.”
Tot slot: wat is jouw kijk op modern moederschap anno 2021?
“Ik denk vooral niet het gevoel te hebben te willen passen in het perfecte plaatje als moeder. Het is juist een kracht en heel powerful om de opvoeding invulling te geven zoals wij dat zelf willen en niet zoals het volgens magazines, social media of wat dan ook 'hoort'. Ons gevoel en moederinstinct volgen dus. Natuurlijk is het onwijs leuk om andere verhalen te horen van moeders en van elkaar te leren en elkaar te motiveren, maar laat je vooral niet onzeker maken of twijfelen aan jezelf!”
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Concept en coördinatie: Gina Pesulima